Rozdział 19-"To Wszystko Wyjaśnia"

*perspektywa Nathana*

Zachowanie Max'a zaczyna mnie coraz to bardziej niepokoić. Najpierw groźby, potem zaatakował mnie nożem. A co będzie później?

-Siva! Idioto nie wal mnie w to ramię! Najpierw sam mi je bandażujesz, a teraz jeszcze w nie bijesz- krzyczałem na cały salon bijąc się z Kaneswaranem

-Młody musisz trochę pocierpieć

-Ej no dobra ogarnijcie się trochę, bo straszycie Neytiri. Spokojnie piękności moje oni cię nie skrzywdzą- mówił Jay

-Nathan! Możesz mi trochę pomóc z kolacją zamiast bić się z tym idiotą?- nawoływał Tom z kuchni w różowym fartuszku Kate

-No dobra. 

-Weź te cebule i pokrój je w kosteczkę

-Słuchaj, nie wiesz może czemu Max'owi tak odbija na punkcie mojego i Kat związku?

-Kiedyś obiecałem Max'owi, że jak Kate będzie miała już 18 lat to będzie mógł ją sobie zająć, ale na twoje nieszczęście ona zakochała się w tobie a ty w niej

-To wszystko wyjaśnia, ale...

-Ale co?

-To wszystko jest niedorzeczne! Kate powinna sama za siebie decydować, a nie ty za nią

-Sykes! Idioto zostaw te cebule, nawet kroić nie potrafisz! Wynoś mi się stąd!

-Ślicznie wyglądasz w tym różowym fartuszku- odkrzyknąłem wchodząc po schodach

*perspektywa Kate*

-Logan?

-Tak ślicznotko?

-Co będzie jak się dowiedzą? Jak Nathan się dowie?

-Nic nie będzie. Wtedy będziemy razem na zawsze

-Kocham cię

-Ja ciebie też

Złączyliśmy nasze usta tak jak za pierwszym razem, lecz tym razem ten pocałunek był dłuższy i bardziej czuły.

-Jestem już trochę zmę...

Wtem zza drzwi wyskoczył James cały w fioletowych apaszkach

-Wzywa mnie sprawiedliwość! Wyczuwam tu zagrożenie- krzyczał na całe gardło

-E James, czy Carlos znowu się na ciebie złości za Header Fox?-spytał Logan

-Nie, Veronica powiedziała, że jeżeli zostanę superbohaterem to pokocha mnie jeszcze bardziej

-To raczej cię nie pokocha, bo jako "pan apaszka" nic nie zdziałasz. a teraz wyjdź mi stąd- poprosił grzecznie Logan

-No już dobrze, ale jeszcze tu wrócę

-Idź spać James, może zmądrzejesz 

James wyszedł.

-A czym my to? A tak, poczekaj pożyczę ci jakąś moją koszulkę

-Ale Logan nie potrzeba

-Nic nie mów tylko bierz

-No dobrze, ale zamknij oczy i nie podglądaj

-Jak sobie życzysz księżniczko

Gdy zaczęłam ściągać koszulkę, drzwi runęły z hukiem, przez bijących się Carlos'a i James'a.

-Nie rozumiesz! Ona mi się podobała i mogła być moja! Rozumiesz?!-krzyczał Carlos

-Stary no przepraszam, skąd miałem wiedzieć, że akurat panna Fox ci się podoba

-Poczekaj księżniczko zajmę się nimi.-powiedział Logan i tak zrobił.

Chwycił obu za koszulki i "zaprowadził" do ich pokoi a drzwi wstawił na swoje miejsce.

-Jak ty z nimi wytrzymujesz?-spytałam

-Gdyby nie Veronica to oni by już dawno nie żyli

-Heh. No dobrze to teraz zamknij oczy i daj mi przebrać koszulkę.

Logan zamknął oczy i w dodatku obrócił się a ja ubrałam jego o 5 rozmiarów za dużą koszulkę i ściągnęłam moje szorty. Położyłam się na łóżku i ucałowałam Logana w policzek.

-Dobranoc-powiedziałam z uśmiechem i zamknęłam oczy

-Kolorowych snów księżniczko- odparł chłopak i ucałował moje usta

Rano obudził mnie całus od Logana.

-Dzień dobry ślicznotko

-Siemka

-Ubierz się i przyjdź na dół

-Dobrze

*perspektywa Logana*

Schodząc na dół słyszałem śmiechy dochodzące z salonu. 

-Z czego małpy ryją?- spytałem śmiejących się Carlos'a i Kendall'a

-To ty nic nie słyszałeś?-spytał Carlos

-y nie

- James i Veronica znowu się zabawiali, a Carlos ich nagrał-poinformował mnie Kendall

- Czekamy na ich reakcje jak zejdą

-Czy wy nie macie własnego życia?-spytałem

W tym czasie na dół zeszła Kate. Miała na sobie moją koszulkę i swoje jeansowe szorty. Mimo za dużej bluzki i tak wyglądała bardzo pociągająco. Zaraz po niej przyszli James i Veronica.

-Ty Carlos patrz przyszły nasze gołąbeczki-powiedział Kendall, który momentalnie zaczął się śmiać.

-Logan co tu sie kurwa dzieje?-spytała Veronica

-Carlos i Kendall nagrali was podczas waszych nocnych zabaw.

-Co? Dawaj mi tu linę Logan, przywiąże ich do szczebli na górze i będą tak wisieć- majaczył James

- Och James ty też ich kiedyś przyłapiesz, daj im spokój- powiedziała Veronica

Kiedy Maslow już się ogarnął zjedliśmy śniadanie, a po nim Kate zbierała się już do domu.

*perspektywa Kate*

Otwierając drzwi usłyszałam:

-Poczekaj księżniczko odwiozę Cię-był to nie kto inny jak Logan

-Jak chcesz

Przez całą drogę śmialiśmy się i robiliśmy głupie miny. Droga zajęła nam 10 min.

-Mam nadzieję, że jeszcze zostaniesz u nas na noc, ale tym razem na dłużej- powiedział Logan i ucałował moje usta

-Na pewno-odpowiedziałam po czym ucałowałam jego usta i wyszła z samochodu machając brunetowi puki nie straciłam go z oczu.

Wchodząc do domu zastałam Jay'a na kanapie z Neytiri.

-Nathan na górze-powiedział

Będąc koło drzwi naszej sypialni usłyszałam:

-Kate niczego się nie spodziewa, musimy to zrobić...